فرم دهی سرامیک با چرخ سفالگری

سفالگری از خلاقیت‌های ماندگار انسان، از زمان ماقبل تاریخ به شمار می‌رود، و در ایران یک هنر اصیل، سنتی و با قدمت است. هیچ مصنوعی ازنظر فراوانی مواد اولیه و موجود بودن آن در طبیعت، به پای سفال نمی‌رسد و در صورت استفاده از خاک مرغوب، ورز دادن مناسب و پخت خوب، دارای ماندگاری بسیار بالایی است.

برای شروع کار سفالگری، ابتدا باید در دوره‌ای در حدود سه تا پنج  ماه آموزش دید تا بتوان کار چرخ‌کاری را به بهترین نحو فراگرفت و با تمرین و ممارست بر سرعت دست افزود. تجهیزات موردنیاز در این کار، شامل؛ چرخ، کوره، صفحه گچی، ابزارهای گل کن و صفحه گردان، خاک، میز و صندلی، است. کارگاه تولید سفال را می‌توان در تمامی اقلیم‌ها دایر کرد و برای شروع تولید می‌توان در داخل خانه، با یک یا دو نفر نیرو و یک چرخ سفالگری، به تولید محصول پرداخت. فضای کار باید از تهویه مناسب برخوردار باشد، تا بدنه‌ها به‌خوبی خشک شوند. همچنین رطوبت باید به‌گونه‌ای باشد که قابلیت نگهداری بسته‌های گل را داشته باشد، چراکه فضای بسیار خشک کارگاه، باعث خشک شدن سریع بسته‌های گل می‌گردد.

ظرفیت تولید محصول در طی یک ماه، به میزان مهارت و سرعت چرخ‌کار بستگی دارد. با توجه به این‌که در آغاز کار معمولاً سرعت چرخ‌کار پایین است، در حدود بیست تا سی عدد کاسه، فرض می‌شود، که در صورت مهارت تا پنجاه عدد هم قابل‌افزایش است. برای تولید این محصول سرمایه اولیه‌ای در حدود 15 تا 17 میلیون برای خرید چرخ و کوره کافی است و می‌توان شروع به کار کرد. حتی در مراحل اولیه شروع کار، بدون کوره نیز می‌توان کار را آغاز کرد و برای پخت، کوره‌ای را اجاره کرد. سود حاصله از این کسب‌وکار  بین 30 تا 40 درصد می‌باشد. البته تولید محصولات هنری بیشتر از آنکه به سرمایه‌های مالی نیاز داشته باشد، ثمره هنر و مهارت یک فرد است.

سفالگری در زمره کسب‌ وکارو مشاغل خانگی به‌حساب می‌آید و در مراحل ابتدایی نیازی به اخذ مجوز ندارد و مشمول قانون مالیات و قوانین سایر کسب‌وکارها نیست.

حدود 8 میلیون و 665 هزار قطعه از ظروف سفالی و سرامیکی در داخل مصرف می‌شود. اگر به‌طور متوسط قیمت هر قطعه از این ظروف را 17 هزار تومان در نظر بگیریم، درنتیجه اندازه بازار داخلی برای ظروف سفالی و سرامیکی، حدوداً برابر با 147 میلیارد تومان تخمین زده می‌شود.

ظروف و کالاهای سرامیکی کاربردهای مختلفی دارند و بر همین اساس بازار هدف متفاوتی را نیز می‌توان برای آن‌ها متصور بود. ازجمله: گالری‌ها که از بزرگ‌ترین مشتریان ظروف سفالی و سرامیکی هستند، خرید مستقیم برای مصارف خانگی، رستوران‌ها، هتل‌ها، غذاخوری‌ها، بوم‌گردها، توریست‌ها، بازار عید نوروز و همچنین برخی از ادارات و سازمان‌ها از صنایع‌دستی، همچون سفال و سرامیک جهت هدیه دادن به کارمندان خود استفاده می‌کنند.

از مسائل و مشکلات شروع این کسب‌وکار می‌توان به هزینه‌های نیروی انسانی، سوخت ، ملزومات و مواد اولیه، شکستگی و ترک برداشتن در بدنه تولیدات در هنگام خشک شدن، حمل‌ونقل و جابه‌جایی، بیماری‌هایی که ممکن است از طریق خاک به هنرمند منتقل شود، دسترسی به گاز شهری، معاملات غیر نقد و چکی، نداشتن تجربه در بازاریابی و فروش تولیدات، سختی‌های حضور در نمایشگاه‌ها، کپی شدن طرح از طرف رقبا، واردات اجناس چینی و مشکلات بسته‌بندی، را می‌توان نام برد، که اکثر این موارد در سایر مشاغل، رایج است. البته مهم‌ترین و محدودکننده‌ترین عامل که باعث می‌شود هر فردی قادر به تولید ظروف سفال و سرامیک نباشد، مسئله مهارت در خلق آثار خارق‌العاده، هم ازنظر شکل سه‌بعدی و هم تزئینات، رسم طرح و شکل روی محصول است.

توجه: دوره آموزشی فرم دهی سرامیک با چرخ سفالگری، دوره ای مجازی (غیر حضوری) و مبتنی بر متن بوده و صرفاً در حساب کاربری شخص در سایت نمایش داده می شود.