لنگرود

مزيت‌سنجي و اولويت‌بندي كسب‌وكارهاي موجود در هر شهرستان برمبناي يک روش تحقيق انجام مي‌شود. در اين روش تحقيق، يک شناسنامه براي هر شهرستان و يک شناسنامه براي هر كسب‌وكار تدوين مي‌شود. اين شناسنامه‌ها به عنوان ورودي به نرم‌افزار داده‌شده و خروجي نرم‌افزار هم‌پوشاني اين دو شناسنامه و تعيين مشاغل مزيت‌دار شهرستان است. اين اولويت‌بندي‌ها توسط كارشناسان و افرادخبره هر شهرستان بازبيني و اصلاح مي‌شوند. يكي از منابع تحليل همين ليست مزيت‌سنجي اصلاح‌شده‌است. يكي ديگر از منابع تحليل، مصاحبه با كارشناسان و متخصصين حوزه اشتغال هر شهرستان است. در هر شهرستان با حداقل 3 نفر از اين افراد مصاحبه انجام مي‌شود. اين مصاحبه‌ها پياده‌سازي و ارزيابي مي‌گردد. در صورت وجود تناقض و ابهام بين اين 3 مصاحبه و ليست مزيت‌سنجي، مصاحبه‌هاي تكميلي و حتي مصاحبه بيشتر هم صورت مي‌گيرد تا تيم تحليل به نتيجه نهايي مطلوب دست‌يابد. بنابراين خروجي هر شهرستان از تجميع مصاحبه‌ها و ليست مزيت‌سنجي حاصل مي‌شود. در ادامه تحليل شهرستان لنگرود ارائه‌شده‌است.

 

تعیین کسب‌وکارهای مزیت‌دار شهرستان

همانطوريكه در قسمت مقدمه اشاره‌شده مبناي تحليل، مصاحبه‌ها و ليست مزيت‌سنجي است. از بررسي اين دو منبع رسته‌هاي رايج و اولويت‌دار شهرستان تعيين شده‌است. مبناي اين اولويت‌بندي، فراواني و ميزان اشاره افراد كارشناس به كسب‌وكارهاي رايج در هر شهرستان و اولويتي كه اين مشاغل در ليست مزيت‌سنجي دارند، است. در هر رسته كسب‌وكارهاي رايج به ترتيب اولويت مشخص شده‌است. در تحليل به مشاغل موجود، مشاغل قابل توسعه و مشاغلي كه هنوز در شهرستان راه‌اندازي نشده و پتانسيل ايجاد آن‌ها در شهرستان وجوددارد، اشاره شده‌است. مزيت‌هاي شغلي به ترتيب اولويت در ادامه آورده شده‌است.

1) باغداری

2) زراعت

3) شیلات

4) دامداری

5) خدمات

6) طیور

7) صنایع تبدیلی و تکمیلی

8) صنایع غذایی

9) صنعت

10) صنایع دستی

 

باغداری

لنگرود از پتانسیل‌های زیادی در بخش کشاورزی برخوردار است و توسعه این بخش شهرستان می‌تواند در ارتقای تولید کمی و کیفی محصولات کشاورزی کشور نقش موثری ایفا کند.

کاشت چای در باغات شهرستان لنگرود در سطح بالایی انجام می‌شود. بخش جلگه ای شهرستان لنگرود شرایط خوبی برای کاشت چای دارد به حدی که سازمان جهادکشاورزی شهرستان، آمار تولید چای را بیشتر از برنج در این بخش، اعلام کرده است.

چای سیاه یکی از نوشیدنی های داغ محبوب در سراسر جهان است. این نوشیدنی دارای ارزش و اهمیت خاصی بوده و ایرانی ها معمولا بعد از مصرف غذا از آن استفاده می کنند. شمال ایران برای کاشت و برداشت این محصول بسیار مناسب بوده و در حال حاضر لنگرود، تولید کننده اصلی چای در ایران به شمار می رود.

صرفه اقتصادی، بازار فروش خوب و کیفیت مطلوب چای تولیدی از دلایلی است که به افزایش سطح زیر کشت چای کمک می کند. با این تفاسیر علاقمندان، با به کارگیری دانش مورد نیاز می توانند در این شهرستان به کاشت چای بپردازند.

باغداران لنگرود، از وضعیت باردهی و کیفیت محصولاتشان راضی هستند که یکی از عوامل آن را بکارگیری شیوه‌های نوین باغداری و توصیه‌های کارشناسان جهاد کشاورزی عنوان می‌کنند. به نظر می‌رسد توسعه و اصلاح باغ‌ها و آموزش باغداران در کنار مساعد بودن شرایط آب و هوایی از مهمترین عوامل افزایش تولید مرکبات در گیلان است.[1]

قسمت جنوب و جنوب شرقی شهرستان لنگرود ، مخصوصا دامنه لیلاکوه و قرای آن، آماده بهره برداری مرکبات است. هم اکنون چندروستا دارای محصول مرکبات هستند . مخصوصا پرتقال پرشکوه که بسیار معروف است.

وجود سردخانه در شهرستان لنگرود باعث می شود تا باغداران برای نگهداری مرکبات تولیدی با مشکل مواجه نباشند. در حال حاضر تولید مرکباتی نظیر پرتقال، نارنج، لیمو و نارنگی در باغات این شهرستان انجام می شود. البته باید در نظر داشت که احداث باغ مرکبات ممکن است با سرمازدگی محصولات مواجه شود و در این زمینه به عنوان یکی از ریسک های این کار باید سرمازدگی را نیز در نظر گرفت. با عنایت به این موضوع می توان احداث باغ مرکبات را دراین شهرستان به عنوان مزیت درنظر گرفت.

گياهان براي داشتن رشد مطلوب نياز به شرايط خاصي از نظر شدت نور، دماي روزانه، دماي‌شبانه، ميزان رطوبت نسبي هوا و رطوبت خاک دارند. براي توليد و پرورش تجاري گياهان با کيفيت بالا و در تمام طول سال بايد شرايط محيطي مطلوب مهیا شده و عوامل خسارت زا نظير آفات و بیماری ها، باد، طوفان هاي ويرانگر، سرما و يخبندان و...کنترل شوند. گلخانه محیطی است که به راحتی می توان در داخل آن شرایط محیطی را تحت کنترل دراورد و به سمت رشد مطلوب گیاه سوق داد.

امروزه، با توجه به نياز روزافزون بازار، چه از نظر توليد گل و گياهان زينتي و چه از نظر سبزيجات و صيفي جات خارج از فصل، تولیدات گلخانه ای، به يکي از سود آورترين بخش‌هاي کشاورزي تبديل شده است که البته سرمايه گذاري اوليه فراواني را نيز می طلبد. با توجه به سرمايه گذاري زيادي که در اين زمينه صورت مي‌گيرد، فقدان مديريت صحيح در احداث گلخانه، انتخاب مکان، نوع گلخانه و پوشش آن باعث عدم بهره وري مناسب از سرمايه و امکانات خواهد شد.

مطابق با گزارش آمارنامه سازمان جهاد کشاورزی در سال 1396، متوسط عملکرد گوجه فرنگی در هر هکتار زمین زراعی حدود 42 تن و هر هکتار گلخانه 287 تنبوده است. آمارهای مذکور نشان از افزایش بهره وری از زمین و منابع آبی در کشت های گلخانه ای است[2].به همین منظور در این زمینه می توان گلخانه هایی با هدف پرورش گل و گیاه زینتی، سبزیجات، گیاهان دارویی و صیفی جات احداث نمود.

امروزه افراد زیادی به استفاده از گیاهان دارویی متمایل شده اند.خواص بی نظیر این گیاهان و نداشتن عوارض جانبی ناشی از مصرف، باعث شده تا افراد زیادی به شکل‌های مختلف از آن ها استفاده کنند. به همین جهت به کشت گیاهان دارویی می توان به چشم یک مزیت پر سود نگریست. از آن جا که این گیاهان برای کشت، مراقبت خاص و شرایط حساسی نیاز ندارند، می توان روی کشت آن ها به صورت گلخانه ای سرمایه گذاری کرد.

کیوی نیز در شهرستان لنگرود تولید می‌شود که در مقایسه با سایر شهرستان‌ها به میزان قابل توجهی نیست. تولید کیوی در اولویت آخر رسته باغداری قرار دارد.

 

زراعت

وجود آب کافی در شهرستان و شرایط اقلیمی مطلوب زمینه مناسبی را برای کشت برنج فراهم نموده است و باعث شده تا محصول مرغوب و با کیفیتی در شالیزار های این شهرستان تولید شود. از طرفی برنج از اصلی ترین کالاهای مصرفی خانواده ها در ایران محسوب می شود که بازار فروش خوبی دارد.

برنج و راتون شهرستان لنگرود از کیفیت بسیار خوبی برخوردار است و یکی از مرغوب ترین برنج‌های کشور محسوب می‌شود. راتون، برنجی خوش طعم و گران است که پرورش آن منجر به ارتقای درآمد کشاورزان می‌شود. در 30 درصد از شالیزارهای لنگرود راتون پرورش داده می‌شود.[3]

با استناد به دلایل فوق زراعت برنج در شهرستان لنگرود نیز به عنوان مزیت، مطرح گردیده و کشت آن می تواند سود مناسبی را به همراه داشته باشد.لازم به ذکر است که نوع برنج کشت شده در این شهرستان از رقم صدری و هاشمی بوده و طرفداران خاص خود را برای مصرف دارند.[4]

يکي از روش هاي افزايش بهره وري در کشاورزي،کشت دوم است. کشت دوم اصطلاحا به کشت محصولاتي گفته مي شود که در اراضي زراعي بعد از برداشت محصول اصلي انجام مي شود. در استان گيلان کشت دوم در اراضي شاليزاري و بعد از برداشت برنج صورت می‌گیرد و معمولا شامل محصولاتي مثل صیفی جات، حبوبات و علوفه مي شود. ضمن اينکه عواملي چون تسطيح اراضي، نيروي انساني و رضايتمندي از توليد مي تواند پشتوانه مناسبي براي افزايش کارايي اين شيوه توليد باشد. بارش مناسب، خاک حاصلخیز، وجود رودخانه های دائمی، آب و هوای معتدل و عدم وجود سرمای شدید زمستانی می تواند در توسعه کشت دوم تاثیر بسزایی داشته باشند.

در این راستا کشت حبوباتی نظیر انواع باقلا و لوبیا سبز می تواند پیشنهادات مناسبی برای این مناطق باشند. با عنایت به این موضوع که زمان کشت تا برداشت این محصولات طولانی نیست، می توان در بازه هایی که برنج کشت نمی شود، به عنوان کشت دوم این محصولات را تولید نمود.

کشت شبدر به منظور استفاده به عنوان علوفه دامی به دلیل بالا بودن پروتئین، می تواند سبب غنی شدن خاک نیز شود. این کشت نیز به عنوان کشت دوم پیشنهاد می شود و با توجه به دلایل بیان شده مزیت دارد.

پرورش گیاهان دارویی علاوه بر کشت در فضای گلخانه ای قابلیت کشت در مزارع را دارند و با توجه به دلایل ذکر شده، می توانند پرسود باشند.

 

شیلات

با توجه به رشد جمعیت دنیا، تولید هر چه بیشتر پروتئین حیوانی روزبه‌روز از اهمیت بیشتری برخوردار می‌شود. پرورش آبزیان به دلایل زیادي به‌عنوان عمومی‌ترین و مؤثرترین راهکار جهت تولید پروتئین شناخته ‌شده است. این ماهی در مقایسه با سایر گونه‌های پرورشی در آب‌های گرم و معتدل، ارزشمندترین ماهی ازلحاظ اقتصادی است و نیز ارزش‌های تغذیه‌ای فراوانی دارد. نیاز به مواد پروتئینی سالم و کمبود منابع آبی در ایران، باعث شده است بهره‌برداری دو یا چندمنظوره از منابع آب همواره موردتوجه قرار گیرد.[5] پرورش ماهیان گرمابی و سردآبی در حال حاضر در شهرستان لنگرود انجام می‌شود و ظرفیت های خوبی برای گسترش این فعالیت وجود دارد. درصورتی که میزان تولید این ماهیان در شهرستان بیشتر شود، می توان از این ظرفیت در جهت صادرات به کشور های همسایه که از بهترین مشتریان ماهی ایران هستند استفاده نمود.

به دلیل وجود محدودیت‌های فراوان در بهره‌برداری از منابع آبی، امروزه پرورش ماهی در قفس و جایگزینی آن با فعالیت‌های صیادی در بیشتر کشورها موردتوجه قرارگرفته است. عواملی از قبیل افزایش مصرف آبزیان در بین عامه مردم، کاهش ذخایر طبیعی برخی از گونه‌ها، کمبود و محدودیت منابع و کاهش درآمد و ارزش اقتصادي تولید در استخرهاي خاکی، موجب شده است تا پرورش‌دهندگان به سمت تولید ماهی با استفاده از قفس سوق پیدا کنند. در صورت سرمایه گذاری در این زمینه می توان کسب و کار خوبی در شهرستان راه اندازی کرد. ار آن‌جایی که لنگرود دارای 17 کیلومتر ساحل دریایی است، ظرفیت خوبی برای پرورش ماهی در قفس دارد[6]

شاید سال‌ها قبل نگهداری ماهیان زینتی، موضوع چندان شایعی نبود و تنها عده‌ی معدودی در خانه‌های خود، آكواريومو ماهی زینتی نگهداری می‌کردند؛ اما در سال‌های اخیر، با توجه به رواج آپارتمان‌نشینی و دور افتادن انسان از طبیعت، شرایط به‌گونه‌ای رقم خورده است که بازار ماهی‌های زینتی در کشور رونق گرفته و زمینه‌ساز ایجاد مشاغل مختلف شده است. به‌طوری‌که امروزه شاهد آن هستیم که در بسیاری از شهرها، چندین مغازه به خرید و فروش این آبزیان مشغول هستند.

اين كار، بر خلاف ساير فعاليت‌هاي آبزي‌پروري، داراي مزيت‌هاي زير است:

براي احداث يك مركز تكثير و توليد ماهيان زينتي، نيازي به موافقت سازمان آب، محيط زيست و منابع طبيعي شهرداري نیست.
اين كار در تمامي نقاط شهري، غيرشهري و حتي در زيرزمين و يا يك مكان مسقف و فضاهاي بلااستفاده به راحتي قابل انجام است و با حداقل سرمايه می‌توان آن‌ را آغاز كرد. درصورتي‌كه براي احداث يك مزرعه‌ی پرورش ماهيان سردابي يا گرمابي، نياز به سرمايه‌ی زيادی است. درحالي‌كه در پرورش ماهيان زينتي، هر آكواريوم  يك واحد توليدي به شمار می‌آید و براي كار در يك مكان كم‌تر از 100 متر، نيازي به مجوز نيست.
حداقلِ يك مكان توليدي اقتصادي، كه به آن موافقت اصولي داده می‌شود، مكاني به مساحت 100 متر است كه ظرفيت توليد حداقل 50 هزار قطعه را دارد.
ميزان اشتغال در اين كار، به ازاي هر 30 هزار قطعه یا هر 100 ميليون تومان، يك نفر است كه با كم‌ترين هزينه، امكان اشتغال را براي فارغ‌التحصيلان و نيروي جوان جویای کار فراهم مي‌آورد. خوشبختانه، هزينه‌ی توليد اقتصادي آن، همچنان پايين‌تر از هزینه‌ی واردات است.
از آنجایي كه كشور ما، از لحاظ اقليم و موقعيت جغرافيايي در خاورميانه، داراي موقعيت بسيار مناسبی است، شرایط برای توليد و صادرات به كشورهاي دیگر، فراهم است.
میزان سودی که به دست می‌آید، نسبت به سرمایه‌ای که در ابتدا گذاشته می‌شود، زیاد است.
نیاز به آب کم‌تری دارد و از آب‌های شهری، می‌توان برای تولید آنها استفاده کرد.
مهمترین مزیت مالی تکثیر و پرورش ماهیان، نیاز کم به سرمایه‌ اولیه است.[7]

در این خصوص طرحی در شهرستان اجرا شده و بازدهی خو.بی داشته است. به همین جهت پیشنهاد گسترش آن داده می شود.

 

دامداری

در سالهای اخیر پرواربندی گوسفند به دلیل سودآوری بالا و ریسک کم، طرفداران بسیاری پیدا کرده و با اقبال عمومی مواجه شده است. از مزیتهای اقتصادی این کسب و کار می توان به اشتغال زایی در مناطق مختلف، تولید گوشت مرغوب و پشم اشاره نمود. گوسفند در مقايسه با ساير حيوانات به جيره نگهدارى کمترى احتياج دارد و بيشتر غذاى دريافتى را صرف رشد و نمو مى‌کند. همچنین نسبت به سایر دام‌ها مثل بز و طیور، مقاومت خوبی در برابر بیماری‌ها و شرایط نامناسب رطوبتی و دمایی دارد. بنابراین میزان تلفات در این دام بسیار پایین‌تر بوده و ضرر اقتصادی کمی را از این جهت به دامدار وارد می‌کند.

پرواربندی گوسفند نیاز به تجهیزات ارزان قیمتی داشته و به دلیل ریسک کم و بازگشت سریع سرمایه در کوتاه مدت، از جذابیت مالی مطلوبی برخوردار است.پرورش گوسفند در منطقه طرفداران خاص خود را دارد و در صورت تمایل می توان آن را اجرایی نمود.

گاو از جمله حیوانات اهلی به شمار می‌آید که فواید فراوانی دارد و انسان‌ها با علم به این موضوع به نگهداری و پرورش و بهره‌برداری از این حیوان می‌پردازند. گوشت و شیر، دو محصول مهم و عمده این حیوان به شمار می‌آیند که نقش اساسی در تامین مواد غذایی انسان‌ها دارد؛ اما شیر علاوه بر آن‌که به‌صورت خام استفاده می‌شود، با پالایش و فراوری در قالب محصولات لبنی گوناگون نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

طول عمر طبیعی گاوها حدود ۲۰ سال است. با این حال، آنهایی که به منظور تولید شیر نگهداری می‌شوند بعد از ۴ یا ۵ سال به دلیل کاهش میزان شیردهی، حذف و راهی کشتارگاه می‌شوند و گوساله‌هایی که به منظور تولید گوشت نگهداری می‌شوند بعد از چند ماه پروار، کشتار می‌شوند.

دام سبک و سنگینی که در این منطقه پرورش داده می شوند، بیشتر از نژاد بومی هستند و بازدهی خوبی داشته اند.بنابراین می توان در این زمینه سرمایه گذاری کرد.

باردهی گل ها و میوه ها با گرده افشانی توسط زنبور عسل افزایش می یابد. این مسئله باعث شده ارزش اقتصادی زنبور عسل بسیار بیشتر از ارزش ریالی حاصل از تولید عسل باشد.

در طی فرآیند پرورش و نگهداری زنبورعسل، با ازدیاد کندوها می توان به فروش کندو نیز فکر کرد و به سود خوبی دست یافت. در مناطق گرمسیری از هر کندو یک بچه کندو گرفته می شود. محصول مزرعه پرورش زنبور عسل صرفاً کندو و عسل نیست؛ موم، زهر و ژل آن نیز قابل فروش است. وجود باغات مرکبات در شهرستان لنگرود و آب و هوای معتدل باعث می شود تا عسل باکیفیتی در این منطقه تولید شود.شهرستان لنگرود از مهمترین مناطق پرورش زنبور عسل در استان گیلان است.البته نکته ای که وجود دارد این است که ممکن است به دلیل رطوبت هوای موجود، عسل تولیدی مقداری آبکی تر از عسل تولیدی دیگر مناطق کشور باشد.[8]

میزان تولید پیله کرم ابریشم در گیلان حدود ۸۰۰ تن است که از این نظر رتبه اول در کشور را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر نوغانداران شهرستان، محصول ابریشم را عمدتاً به صورت پیله، به فروش می‏رسانند. استان گیلان با وجود این که مهمترین تولیدکننده ابریشم در ایران است، اما کمترین فعالیت تبدیلی آن را دارد. محصول عمده ابریشم تولید شده در استان، به کارخانه ‏های بافندگی در استان‏های خراسان، یزد و اصفهان فرستاده می‏شود. از این رو صنایع وابسته به ابریشم در گیلان، تنها به تبدیل پیله به نخ ابریشم محدود می‏شود.[9] با توجه به شرایط مساعد برای نوغانداری پیشنهاد گسترش و توسعه ی آن در لنگرود داده می شود.

 

خدمات

شهرستان لنگرود که از یک سمت مشرف به دریا و از سمت دیگر کوهستان و جنگل دارد، مقصد مسافران بسیاری است. به همین جهت اجرای طرح های بومگردی و احداث رستوران می تواند بسیار موفق باشد. توسعه پایدار گردشگری، احیای ارزش های سنتی و بومی، کمک به اقتصاد جامعه محلی و حفظ محیط زیست از فرصت هایی هستند که اقامتگاه های بوم گردی در اختیار جوامع می گذارند. این یک راه خوب برای به راه انداختن یک کسب و کار کوچک خانوادگی به شمار می آید.

اقامتگاه های بوم گردی صرفا مکانی برای اقامت نیستند و همین امر موجب تمایز آنها از هتل ها و مهمانسراها می شود. این اقامتگاه ها خود می توانند به عنوان جاذبه، گردشگران را به سوی خود بکشانند؛ کسانی که می خواهند ساعاتی را دور از محل زندگی شان بگذرانند و در فرهنگ جامعه میزبان غرق شوند.

طرح خدماتی دیگری که شهرستان به وجود آن نیاز دارد، مکانیک فنی خودرو است. از طرفی ممکن است مسافران نیز در طول سفر خود با مشکل اتومبیل مواجه شوند و نیاز به مکانیک پیدا کنند.به همین جهت با کسب مهارت لازم در این رشته می توان کسب و کاری را راه اندازی کرد و به همشهریان و مهمانان خدمت رسانی نمود.

 

طیور

بلدرچین پرنده ای با جثه کوچک بوده که در برابر بسیاری از بیماری ها مقاوم است. پرورش بلدرچین به دلیل هزینه های جاری پایین، اشباع نبودن بازار فروش، کوتاه بودن دوره پرورش(40 روز) و عدم پرورش انحصاری توسط شرکت های بزرگ در مقایسه با سایر طیور مزیت بیشتری دارد .محصولات این پرنده شامل گوشت، تخم بلدرچین و کود است. گوشت و تخم این پرنده دارای ارزش غذایی و دارویی بوده و سرشار از پروتئین است.[10]در حال حاضر واحدهایی در زمینه پرورش بلدرچین در شهرستان فعال هستند.از طرفی همچنان ظرفیت پرورش آن وجود دارد. به همین خاطر پیشنهاد گسترش این طرح داده می شود.

نوسانات قیمت مرغ و تخم مرغ باعث شده پرورش مرغ صنعتی در مقاطعی از سال به صرفه نباشد. حال آن که پرورش مرغ بومی در میان مدت (6 ماهه) بازده اقتصادی مطلوبی دارد. مرغ بومی در مقایسه با مرغ صنعتی، به دلیل بومی بودن، در برابر بسیاری از آفات و بیماری ها مقاوم است. این پرنده قابلیت پرورش در تمام مناطق کشور از جمله شهرستان لنگرود راداشته و می توان از طریق فروش تخم مرغ و جوجه های 6 تا 8 هفته ای و حتی کود مرغی به سود قابل توجهی دست یافت.[11]

امروزه شاهد افزايش روز افزون مصرف گوشت و ساير فرآورده هاي آن در سراسر جهان هستيم. از آنجا که گوشت بوقلمون داراي خواص غذائي ويژه اي بوده و محدوديت مصرف خاصي نيز ندارد لذا مي تواند بعنوان جايگزين مناسبي براي گوشت قرمز علي الخصوص در بيماراني که مصرف گوشت قرمز براي آنها با محدوديت هائي همراه است، مطرح گردد. از امتيازات گوشت بوقلمون وجود هر دو نوع گوشت سفيد و قرمز در يک لاشه است. گوشت سفيد 65 درصد و گوشت قرمز 35 درصد وزن يک لاشه 8 کيلوئي را تشکيل مي دهد.

عواملی چون افزایش استانداردهای سطح معیشتی و رشد سریع شهرنشینی، افزایش توجه به غذاهای غربی و همچنین اهمیت به جذب هرچه کمتر چربی، سبب افزایش تولید و مصرف گوشت بوقلمون در دهه گذشته شده است. تولید بوقلمون گوشتی به دلیل به صرفه بودن تولید، در دسترس بودن نهاده‌های بوقلمون، نیاز بازار داخلی و نیز امکان انجام صادرات به کشورهای منطقه حائز اهمیت است. پرورش بوقلمون با دارابودن شرایط مناسب در شهرستان لنگرود، دارای مزیت است و در اولویت آخر حوزه طیور قرار می‌گیرد.

 

صنایع تبدیلی و تکمیلی

باتوجه به سطح تولیدات شهرستان، راه‌اندازی کسب و کارهای مرتبط با حوزه فرآوری این محصولات دارای مزیت بوده و موجب رونق تولید این محصولات می‌شود. یکی از کسب و کارهای مرتبط در رسته صنایع تبدیلی، سورتینگ برنج است. این عمل برای تفکیک و جدا کردن دانه های برنج مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سال‌های اخیر به دلیل برداشت شالی توسط کمباین مخصوص برداشت از یک سو و کافی نبودن تعداد دستگاه های خشک کن شالی از سوی دیگر، سبب شده که در بعضی از مواقع شالی در کارخانه بیش از چند روز انبار شود که این امر سبب افزایش متابولیسم و در نتیجه تولید حرارت توسط دانه های برنج شود که خود آن سبب تغییر رنگ برنج می شود. یکی از روشهای اصلاح این مشکل و جلوگیری از خسارت مالی و مشکلات متعدد دیگر استفاده از سورتینگ برنج است.

در حال حاضر بخش عمده برنج‌های سفید استان گیلان به صورت فله‌ای به بازار عرضه می شود. یکی از معایب عرضه برنج به صورت فله، این است که برخی از دلالان برنج‌‌های بی‌کیفیت و نیم دانه را می‌توانند با برنج های بسیار باکیفیت مخلوط کنند و به این ترتیب به نام برنج گیلان ضربه می زنند. با سورتینگ، برندسازی و بسته بندی برنج و عرضه این محصول به صورت شکیل از کاهش اعتبار این محصول نزد مصرف‌کننده جلوگیری می‌شود. زمانی که برنج گیلان به صورت بسته‌بندی و با برند مشخص وارد بازار می‌شود، مشتریان نیز از مزرعه، کارخانه و محل بسته‌بندی برنجی که خریداری می‌کنند، مطلع می‌شوند و با اطمینان بهتری از خرید این محصول خوش طعم لذت می‌برند.

اکثر نیاز چای کشور از طریق واردات چای قاچاق تامین می شود که این امر علاوه بر ضررهای فراوان اقتصادی، برای مردم مسائل و مشکلات بهداشتی نیز به همراه دارد. در حال حاضر چای تولید داخل از کیفیت مناسبی برخوردار بوده ولی اکثر مردم تمایلی به مصرف آن ندارند. یکی از راه های استفاده از این محصولات، باز فراوری آن و تبدیل به چای مرغوب و با کیفیت توسط اسانس و عصاره چای مرغوب است. باتوجه به آمار های موجود مبنی بر تقاضای چای و بازار خوبی که برای چای خشک فراوری شده و کیسه ای در آینده پیش بینی می شود، می‌توان در این حوزه فعالیت کرد[12]

همانطور که پیش از این بیان شد، سطح زیر کشت چای در این شهرستان بالا بوده و برای بهره وری بهتر نیازمند وجود صنایع تبدیلی و تکمیلی است. بنابراین به منظور ایجاد ارزش افزوده، احداث واحد فرآوری و بسته‌بندی چای مزیت دارد.

امروزه صنعت بسته بندی یکی از صنایع مرسوم در تمامی محصولات فاسدشدنی است. سبزی به عنوان یکی از محصولاتی که جایگاه خاص در سبد غذایی خانواده ها دارد و به دلیل داشتن خواص و ویژگی های منحصربه فرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بسته بندی و فرآوری سبزیجات می تواند به عنوان یکی از محصولات رایج در کشور سودآوری قابل توجهی داشته باشد و اشتغالزایی مناسبی ایجاد کند.

ابتکار و نوآوری در کلیه رشته ها می تواند عامل پیشرفت و توسعه قرار گیرد. در بخش بسته بندی سبزیجات نیز اگر خلاقیت در بسته بندی و تبلیغات وجود داشته باشد، می توان فروش خوبی داشت چون تهیه مواد اولیه در شهرستان دشواری خاصی ندارد و آن چه اهمیت دارد جذب مشتری است.

راه اندازی خط تولید و بسته بندی عسل یکی از بهترین راهکارهایی است که می‌توان به کمک آن یک منبع درآمد پایدار برای فرد یا خانواده ایجاد کرد. خوشبختانه عسل یکی از موادی است که امکان فاسد شدن آن وجود ندارد و می‌توان آن را برای مدت زمان زیادی بسته بندی کرد. از طرف دیگر روند تولید این محصول پیچیدگی چندانی ندارد و فرد می‌تواند با سرمایه کم حجم بالایی از آن را تولید کند. وجود یک دستگاه بسته بندی عسل مناسب می تواند به فرد کمک زیادی کند. فراوانی عسل تولید شده در سطح استان و شهرستان امکان راه اندازی این کسب و کار را به افراد می دهد و می تواند سود خوبی عاید شخص کند.

یکی از بهترین روش ها برای نگهداری و ماندگاری ماهی، بسته بندی مناسب آن است. بسته بندی محافظی است که سلامت کالای محتوی خود را تا مرحله ی مصرف حفظ می کند. هدف از انجام این کار جلوگیری از تماس با اکسیژن و فاسد شدن ماهی است. حفظ رطوبت و تازگی آن و کاهش اکسایش چربی های ماهی از دیگر اهداف بسته بندی است. پرورش ماهیان گرمابی و سردآبی امکان بسته بندی مناسب را به افراد می دهد و علاوه بر آن کمک می کند تا مقصد فروش ماهی در دوردست ترین نقاط به لنگرود هم امکان پذیر باشد.

نان برنجی لنگرود از خوشمزه ترین و لذیذ ترین نان های محلی استان گیلان است که به نام لاکو نیز شناخته می شود. بدون شک یکی از خاطره انگیزترین مراحل سفر، بخش خوراکی‌ های آن است و همواره تمامی گردشگران در مسافرت‌ های خود، می‌ خواهند مزه‌ های مختلف را با طعم محلی هر شهر تجربه کنند. نان برنجی لنگرود دقیقا همان خوراکی خوشمزه محلی و سنتی استان گیلان است که مزه ای فوق العاده لذیذ و خوشمزه دارد و توانسته است علاقه مندان بسیاری را به سوی خود جذب کند. به منظور فروش بهتر و حتی صادرات این محصول، بسته بندی مناسب جهت حفظ و نگهداری این محصول نیاز است تا بتوان این محصول را در نقاطی که با لنگرود فاصله مسافتی دارند عرضه نمود.

 

صنایع غذایی

صنایع تبدیلی با فرآوری محصولات کشاورزی می‌تواند عاملی برای استفاده‌ی بهتر از این محصولات باشد. بسیاری از محصولات کشاورزی دارای زمان تولید و مصرف متفاوتی هستند و تولید یا برداشت آن‌ها ‌معمولا در یک زمان مشخص و کوتاه انجام می‌شود؛ ولی ‌در زمان طولانی‌تری مصرف می‌شوند.

مربا یا لیچار، از پختن میوه‌ کامل یا خرد شده با شکر به دست می‌آید. این محصول معمولا در ظروف در بسته نگهداری می‌شود و برای مدت زمان طولانی سالم باقی می‌ماند. با توجه به تنوع محصولات تولیدی در شهرستان، تهیه مربا از میوه جات در قالب مشاغل خانگی مزیت دارد.

خشک کردن میوه‌جات، یکی از روش‌هاي جلوگیري از فساد میکروبی آن‌ها است. در این روش، در اثر کاهش میزان رطوبت، امکان فساد میکروبی بسیار کم شده و سرعت دیگر واکنش‌هاي مضر نیز، به مقدار قابل توجهی کاهش می‌یابد. خشک کردن، ضمن اینکه روي محصول اثر حفاظتی دارد، وزن و حجم آن را نیز به میزان چشم‌گیری کاهش می‌دهد، در نتیجه از هزینه‌های حمل و نقل و ذخیره‌سازي نیز می‌کاهد. تهیه چیپس میوه از میوه‌های تازه، در صورت فروش کلیه محصولات تولید شده، توجیه اقتصادی بسیار مناسبی دارد. وجود میوه هایی نظیر کیوی و پرتقال در شهرستان امکان تولید این محصول را به علاقمندان می دهد. البته باید توجه داشت که برای فروش بهتر در صورتی که از سازمان های مربوطه مجوز‌های موردنیاز کسب شود به راحتی می توان تولیدات را بسته بندی کرده و عرضه نمود.

به طور کلی می توان گفت تولید لبنیات چه به صورت صنعتی و چه به صورت سنتی از جایگاه ویژه ای برخوردار است زیرا هم به سلامت افراد جامعه ارتباط پیدا می‌کند و هم از لحاظ سودآوری جایگاه مناسبی دارد. این صنعت به طور معمول حاشیه سود 25 تا 30 درصد دارد.البته محل قرارگیری کارگاه و فروشگاه، کیفیت محصول و توانایی در امر فروش محصول تاثیر بسزایی در سود حاصله خواهد داشت. اجرای چنین طرحی در شهرستان لنگرود جوابگو بوده و چه به صورت صنعتی یا سنتی قابلیت اجرا دارد.

ترشی، چاشنی محبوبی است که از جایگاه ویژه ای در عادت غذایی ایرانیان برخوردار است. در گذشته ای نه چندان دور زنان خانه دار، خود اقدام به تولید ترشی برای تامین نیاز خانواده شان می کردند. امروز اما به ویژه در کلانشهرها خانم های خانه دار، خرید محصولات آماده ترشی را بر تولید خانگی آن ترجیح می دهند. این مساله موجب شده است که بازار تولید ترشی برای کارگاه ها و کارخانه های تولید کننده این محصولات رونق بیشتری بگیرد. خط تولید ترشیجات و شوریجات از جمله خطوط تولیدی هستند که می‌توانند با کمترین هزینه راه‌اندازی شوند، و به همین علت به عنوان یکی از خطوط تولید زودبازده در بین صنایع غذایی شناخته می‌شود. علاوه بر راه اندازی تولید این خطوط به صورت صنعتی می توان به شکل خانگی و سنتی نیز ترشیجات را تولید کرد. البته باید درنظر داشت برای فروش بهتر مجوزهای لازم اخذ شوند تا برای مشتریان اطمینان خاطر حاصل شود. ایجاد چنین کسب و کاری در شهرستان لنگرود از جمله مشاغل دارای مزیت برشمرده می شود.

 

صنعت

تولید مصنوعات چوبی، آخرین مرحله کار در صنایع چوب است و پس از این مرحله محصولات، به دست مصرف کننده نهایی می رسد. به همین خاطر دارای ارزش افزوده بالایی بوده و اهمیت زیادی را می‌تواند در بخش صادرات داشته باشد. مهمترین مشکلات تولید و صادرات مصنوعات چوبی، تامین مواد اولیه با کیفیت و وجود تعرفه بالا ، فرسودگی و استهلاک ماشین آلات ، عدم رعایت کیفیت مناسب محصولات چوبی و عدم آموزش کافی کارگران صنایع مصنوعات چوبی است. با توجه به زراعت چوب در شمال کشور و مخصوصا در لنگرود، می توان در این حوزه کسب و کارهای مرتبط را راه اندازی کرد.

در حال حاضر واحد هایی در زمینه تولید نان برنجی و کلوچه، نایلون، پرورش پیله و نخ ریسی،جمع آوری ضایعات، تولید سبد نشا و پمپ آب در شهرستان فعالیت می کنند.

 

صنایع دستی

صنایع دستی به عنوان هنر، ریشه در آداب و رسوم و سنت‌های مردم ایران زمین دارد و از گذشته دور هنرمندان صنایع دستی تلاش نموده اند اندیشه، افکار، خلاقیت و در نهایت ایمان خود به خالق هستی و اعتقاد خود به فرهنگ بومی را در قالب این هنر زیبا به جهانیان عرضه و تحسین آنها را برانگیزانند. رشد هنر و مهارت بانوان برای تولید صنایع دستی در منزل یا محل کار باعث علاقه و انگیزه آن‌ها در زندگی می شود و می توانند از این راه برای خود کسب در آمد نمایند و علاوه برنقش مادری برای تأمین و رفاه خانواده هم نقش ایفا نمایند.

مهم ترین عاملی که تولید صنایع دستی را بالا می برد، فروش بالا و عرضه محصولات در مکان های پربازدید است.به همین جهت ایجاد بازارچه های فروش می تواند کمک شایانی به رونق این بخش کند.

از جمله صنایع دستی که در لنگرود تولید می شود عبارتنداز:گلیم بافی، چادر شب بافی، حصیر بافی و قالی بافی که در صورت داشتن بازار فروش مطمئن می توان آن‌ها را گسترش داد.

 

 

در انتهای تحلیل یک لیست مزیت‌سنجی 43 تایی در جدول زیر ارائه‌شده‌است. این جدول مشاغل فوق را در کنارهم نشان می‌دهد.

 

شغل	اولویت
کاشت چای	1
کشت برنج	2
پرورش ماهیان گرمابی	3
احداث باغ پرتقال	4
پروار بندی گوسفند	5
پرورش بلدرچین گوشتی	6
کشت راتون یا شاه برنج	7
پرورش ماهیان سردآبی	8
احداث گلخانه گل و گیاه زینتی	9
احداث رستوران با الگوی بومی	10
پرورش گاو شیری	11
احداث باغ نارنج	12
اقامتگاه بومگردی	13
کشت باقلا	14
کشت لوبیا سبز	15
پرورش زنبور عسل	16
سورتینگ و بسته بندی برنج	17
تهیه مربا	18
احداث باغ نارنگی	19
بسته بندی چای	20
پرورش بلدرچین تخم گذار	21
مرغ بومی	22
کشت شبدر	23
احداث گلخانه سبزیجات	24
مصنوعات چوبی	25
تولید لبنیات	26
احداث باغ لیمو	27
پرورش ماهیان زینتی	28
گلیم بافی	29
کشت گیاهان دارویی	30
پرورش کرم ابریشم	31
بسته بندی سبزیجات	32
خدمات فنی خودرو	33
تهیه چیبس میوه	34
احداث گلخانه گیاهان دارویی	35
بسته بندی عسل	36
پرورش بوقلمون	37
بسته بندی ماهی	38
تهیه ترشی	39
تولید و بسته بندی نان برنجی	40
چادر شب	41
حصیربافی	42
قالی بافی	43

 

* این فایل با همکاری کمیته امداد امام خمینی (ره) تهیه و تدوین شده است.